Inleiding.

De islam begrijpen is het identificeren van haar dubbele logica, haar duizendjarig dubbel DNA: haar totalitarisme en haar jihad: de veroveringsoorlog zonder geografische beperking, door list of geweld. De islam begrijpen is te zien dat ondanks haar moorddadige interne verdeeldheid, ze een gemeenschappelijke vijand aanwijst: onze beschaving en elke andere.

De islam begrijpen is te begrijpen dat er geen verschil bestaat tussen de islam en het islamisme, maar slechts een verschil in tactiek. De islam begrijpen is nadenken over haar vermenging van ‘geloof’ en ‘recht’, van het geestelijke en het tijdelijke, van het religieuze en het politieke. De islam begrijpen is haar in essentie absolute onverenigbaarheid toe te geven met een pluralistische democratie, met de scheiding tussen kerk en staat en met de vrijheid zelf.
Haar doel is de theocratie, haar regering betekent de daling van de intelligentie en van het vrij (n.v.d.r. wetenschappelijk) onderzoek. (De islam is m.a.w. een dictatoriaal fascisme ‘pur sang’.)

De islam begrijpen is in te zien dat een “seculiere islam ‘of’ islamitische  verlichting” utopieën zijn. Haar westerse medewerkers zijn onderworpenen, bang en verblind, schizofrenen handelend in tegenspraak met hun eigen principes. De islam begrijpen is haar overeenkomsten met het fascisme, het nazisme, het marxistisch communisme en het antisemitisme te ontwarren. De islam begrijpen is om te meten in welke mate het gokt op immigratie met een massale, snelle en ongecontroleerde kolonisatie van Europa.

De islam begrijpen is te zien dat ze geen metafysica noch theologie of filosofie bezit, maar werkt op de dogmatische werking tussen de tweeterm bijgeloof en ideologie. Het is ook na te denken over het duel tussen obscurantisme en de rede, tussen de vrijheid en onderwerping. De islam begrijpen is zich ook de vraag stellen waarom de Europese leiders er bang voor zijn, syndroom van lafheid en angst voor een kracht waarvan ze medewerkers worden volgens een oude historische logica, ten getuige waarvan “islamofobie” als nieuwe doodzonde, of de ongelooflijke privileges toegekend aan de islam in een seculiere rechtsstaat die een variabele meetkunde willekeurig beoefent.

Het roept ook de vraag op waarom, ondanks de christenvervolgingen in het Midden Oosten, de katholieke (, anglicaanse en protestantse) prelaten en de Vaticaanse hiërarchie van de (Roomse) kerk hun hoofd buigen tegenover haar veroveringsdrang. Het is zich af te vragen waarom de meerderheid van de terroristische daden en bloedige onlusten, geopolitieke destabilisaties gepleegd over de hele wereld, de islam als voorwendsel of als centrum hebben.

“De islam is geen religie. Het is een imperialistische en moordzuchtige ideologie, vermomd als godsdienst.” (Gaius)

De islam begrijpen is om zijn historische verbluffende kracht om te veroveren, weer opgestaan uit eeuwenoude vervlogen tijden als vrijwillig archeologisch futurisme, als dusdanig te herkennen. De islam begrijpen is om te weigeren zich aan haar waarden en principes te onderwerpen en ook om samenwoning met haar op ons grondgebied te verwerpen, omdat elke vorm van samenwonen met de islam altijd al aanleiding tot een burgeroorlog heeft gegeven.

Elke wapenstilstand met haar werd steeds verbroken en geen enkel pact werd door haar ooit gerespecteerd. Zich verdedigen wordt door haar beschouwd als een agressie en een ‘stigma’. De offensieve jihad en het opeisen van voorrechten worden uitgevoerd door een islam die zich voortdurend als slachtoffer voordoet. Inzicht in de islam is niet het verachten ervan, want de islam is niet verwerpelijk, maar gevaarlijk; het is de islam te kennen teneinde de islamisering van Europa, die zeer slecht zou eindigen en onze beschaving zou vernietigen, te voorkomen.

Inzicht in de islam, is uiteindelijk terug de centrale vraag te stellen, die van de oorlog die begint (zelfs over futiliteiten) en de aanduiding van de vijand. Carl Schmitt leerde dat zelfs als we weigeren om een vijand te hebben het nutteloos is om pacifist te zijn, want het is de andere die naar U als een vijand verwijst, en je zal niet ontsnappen aan de oorlog omdat je, wat je ook doet, in elk geval zal worden aangevallen. Islam moet zeer ernstig worden genomen, veel meer dan de islamofielen die haar negeren en haar beschouwen als een “religie als elke andere,” wat ze nooit geweest is en nooit zal zijn.

Deze kritiek op de islam is niet geformuleerd van uit een joods-christelijk perspectief of enige andere religie, noch vanuit een ideologisch atheïstische positie, noch namens welkdanige ideologische congregatie dan ook. Mijn denken is persoonlijk, behalve dan dat ik me laat inspireren door de Aristotelische categorieën en dat zijn: de geschiedkundige ervaring, het gezond verstand en het (mentaal) evenwicht.

Uit het Frans vertaald voor Nageltjes door Lucky9
Bron: “Comprendre l’islam” van Guillaume Faye, Editions Tatamis, ISBN 9782371530270

Wordt vervolgd.